Zelfs luchthaven Schiphol heeft op locatie problemen met het afwikkelen van bagage. Zonder er verder problemen mee te hebben, want kort door de bocht genomen bij een luchthaven behoort bagage. Men neemt bagage aan, probeert het goed te verwerken en hopelijk volgens plan, stoot men de bagage weer af. In feite heeft elke persoon figuurlijk bagage, waar hij of zij niet mee wil worden geconfronteerd.

Bagage staat volgens een woordenverzameling voor: ( 01 ) de spullen die je bij je hebt op reis ( 02 ) iemands wetenschappelijke * geestelijke kennis “. In Jip en Janneke taal zou ik kunnen bloggen, dat bagage ook voor de ervaring staat uit het verleden. Zie het als herinneringen, ja zelfs prettige- en minder prettige belevenissen. De omschreven belevenissen zijn voor jezelf een bagage. Niet in de vorm van een handbagage, maar een last die je voor de rest van leven “geestelijk “ moet meezeulen.

Vreemd eigenlijk, normaliter denk je bij bagage aan vakantie en korte uitstapjes. Helaas heeft het woord bagage ook een zwaardere betekenis. Je zal het maar mee moeten zeulen voor de rest van je leven of tenminste een grote periode ervan.

Zelfs personen kunnen figuurlijk gezien worden “ erkend “ als bagage. Je zal maar in opdracht van iemand of zelfs door toedoen van een minder prettige situatie van A naar B worden gestuurd. Mijn visie is, dat het verzenden van bagage veelal een prettige achtergrond heeft. Helaas gaat die veronderstelling niet altijd op.

Stel je groeit op in een land, waar je familie, kennissen en vrienden, maar ook je vriendjes wonen of moet ik bloggen hebben gewoond. Hebben gewoond dekt hierbij beter de lading. Je geboorteland is in een heftige strijd gewikkeld met een land, dat het spelletje “ landje pik “ hoog in het vaandel heeft staan. Voor de veiligheid van haar bewoners wordt de mogelijkheid geboden of afgedwongen het grondgebied te verlaten

Los van de perikelen met betrekking tot het vluchtelingenbeleid, want daar hebben wij de landelijke politiek voor nodig en het COA. In mijn blog ben ik al een stap verder. Ik heb het over de gezinnen die eindelijk zijn geland in ons Nederland en hier, je weet wel in dat rustige- en veilige Nederland. hun draai proberen te vinden.

De huisvesting is zo goed en zo kwaad geregeld en de jeugdigen van 4 – 13 jaar, maar ook de zeer jeugdigen, gaan naar een opvang. De feitelijke opzet van het geheel is, dat met man en macht eraan wordt gewerkt, dat de leeftijdsgroep het leed van hun eigen land zo snel mogelijk zouden moeten vergeten en dat er kan worden gewerkt aan hun toekomst. Die vrijwilligers, die zich hiervoor inzetten, gun je een lintje.

Probeer je nu in te leven, dat zo’n zeer jeugdige bewoner van een land, dat in puin ligt, hier in ons Nederland de draad weer mag en kan oppakken. Voor zover mogelijk komt de 4 – 13 jarige in een dagopvang. Heerlijk even je bagage uit je vaderland vergeten en proberen op je nieuwe locatie je zinnen te verzetten. Hier in het veilige Nederland kun je, als kind heerlijk kind zijn, los van je geestelijke bagage en herinneringen. Nederland is een “ vredig “ land, waar het goed toeven is. De belevenissen die een kind in een land van oorlog kent, dat hebben wij hier niet. Om toch goed voorbereid te zijn, dat een dergelijke situatie ook hier (n)ooit zal komen, testen wij in Nederland telkens op de eerste maandag van de maand ons luchtalarm. Iedere eerste maandag van de maand om 12.00 uur precies wordt de sirene getest. Het signaal duurt onafgebroken 1 minuut en 26 seconden. Als u dan de sirene hoort, weet u dat er niets aan de hand is. Ach, hoop doet leven zullen wij dan maar bloggen. Voor de vluchteling uit genoemd oorlogslanden komt het geluid van het luchtalarm anders over.

Het kan dan zo maar zijn, dat een peuter / kleuter, waarvoor in Nederland alles in het werk stelt om de geestelijke bagage te vergeten, telkens op de 1^e maandag van de maand eraan wordt herinnerd, dat hij in ons land een dergelijk alarm anders ervaart. Bij het horen van de eerste tonen van het alarm geraakt zo’n kind per direct in paniek en men duikt zelfs onder het meubilair in veiligheid.

Je zal maar in een vreemd land komen te wonen, de taal niet begrijpen en dat men je dan probeert wijs te maken, dat het alarm dat klinkt niets voorstelt. Als het alarm afgaat, noemt men dat in Nederland slechts een test. Ondanks dat er ( nog niets ) gebeurt, de bagage die anderen hebben, gaat je tzt parten spelen.

Het is inmiddels bekend, dat de maandelijkse traditie al een einddatum kent. Eind 2025, zelfs nu de dreiging voor een treffen in Europa groter wordt, stopt men met het maandelijkse testen van het alarm. De nieuwe manier van alarmering wordt in 2026 per mobiele telefoon uitgevoerd. De oude slogan van PTT telefonie, ” laat eens iets van je horen ” wordt door de overheid in ere hersteld.

Grote, maar dan ook zeer grote, waardering heb ik persoonlijk voor een team, dat dergelijke personen met een traumatische bagage opvangt, begeleidt en probeert een duw in de goede richting te geven. Vrede, wat een woord eigenlijk. Aristoteles, de Griekse wijsgeer zei het al: ” het doel van elke oorlog is vrede “