Het bekende lied van Wim Zonneveld, ‘de tearoom-tango’ heeft in het refrein de woorden staan: “je hebt mij belazerd en bedonderd”. Toevallig, als u het wilt geloven, moest ik hieraan denken, toen ik de introductie-soap van ons nieuwe kabinet op tv zag. Bijna onvoorstelbaar, zonder in de stress te geraken, dat een club mensen die wij hebben kunnen kiezen om over ons te ” regeren “, ons zo in een niet nader te omschrijven vloeistof zet. Wij mogen weer drie jaar, mits men eerder struikelt over hun (on)waarheden.

Het blijft toch in feite onvoorstelbaar, dat een groep “deskundigen”, die zich gedraagt als  volgelingen van het Walt Disney figuur Pinokkio, via allerlei kromme omwegen het gelijk aan hun kant probeert te krijgen?  Ik weet niet hoe het u is vergaan, maar als ik, toen ik ging stemmen, het huidige resultaat had geweten, was ik nooit gaan stemmen.

Binnen de wetgeving is het toch oh zo goed geregeld, als je iets overeenkomt, moet die overeenkomst toch voldoen, dat hetgeen je bent overeengekomen geen koppeling mag hebben met dwang – dwaling of bedrog. Als ik dan nu terugkijk, in feite niet logisch met de toekomst onder handbereik, dan voel ik mij flink bedrogen.

Waar mijn (groot)ouders nog met volle trots spraken en herinnerden aan politicus “Vadertje Drees”, zullen weinigen de komende jaren met genegenheid terugdenken aan de club personen die ons land een richting probeert op te sturen.

Wim Kan zei het ooit in een conference: “Nederland probeert altijd eerst het buitenland te veranderen en daarna het eigen land. Mag je zoiets bemoeizucht noemen? Er zijn zoveel tegenstrijdigheden in het beleid van onze regering te vinden, dat je als buitenstander jezelf gaat afvragen: “is men wel capabel”. De strijd om het klimaat is zo’n discussiepunt. Vanzelfsprekend moet er iets gebeuren om het opwarmen van de aarde tegen te gaan. Niemand zal ontkennen, dat aan die opwarming iets moet worden gedaan. Ook als was het alleen maar om de ijsberen, dat zij kunnen blijven leven. Zonder ijs in hun omgeving kun je de naam ijsbeer ook beter niet handhaven.

Hoeveel strijd wordt er niet geleverd binnen bepaalde partijen om de voertuigen op diesel terug te dringen? Zelfs gemeenten hebben een bepaling opgesteld, om diesel slurpende SUV’s binnen hun locatie steeds minder toe te staan. Het blijkt echter, dat een benzine auto meer Co2 uitstoot dan een voertuig met diesel brandstof. Dan durf ik mij af te vragen, waar ben je dan mee bezig en waarom durft men de werkelijkheid niet onder ogen te zien?

Zo is er een lid van ons kabinet, die zich fel verzet tegen alles wat ten koste gaat van het milieu, maar zelf vaak het vliegtuig neemt om van hot “naar elders” te reizen. Toen de jongeling werd gevraagd om een reactie reageerde hij met: “dat klopt wel wat u zegt, maar ik ben liefhebber om per vliegtuig te reizen.” Dan is het eerste dat mij te binnenschiet: “man dan spoor je toch niet”. Hoe kun jij dan je standpunten in de Tweede Kamer verdedigen, terwijl je zelf je er niet aan houdt.

Om het aantal zaken, dat ik niet begrijp compleet te maken, begrijp ik niet, als je wordt gekozen, waarom je dan niet een samenstelling kunt verzamelen die klaar is voor de taak die wordt toebedeeld? Mag ik dan bloggen, als die samenstelling dan niet lukt, dat zoiets te maken heeft met het gebrek aan capaciteit of zijn er andere zaken die aan die vertraging van het vormen van ten grondslag liggen. Daarbij durf ik dan te denken aan de structuur van de eigen politieke partij, terwijl de verkiezingen toch als doelstelling hebben om het land te besturen?

Eigen belang, zoals de afgelopen periode te vaak een hoofdrol speelde, was schijnbaar belangrijker dan het gegeven waarvoor men was gekozen. Vroeger heb ik geleerd op school, dat Nederland bestaat uit twaalf provinciën. Dat aantal vormt de locatie waarover men mag en kan regeren. Steeds vaker bemerk ik, dat de groep Pinokkio’s alleen maar aandacht heeft voor het westen van ons land en de overige provincies ziet als een achtergebleven terrein, waaraan je beter geen aandacht kunt schenken.

Ook het huishoudboekje van de Nederland BV ziet er voor de komende jaren eerder roodkleurig in plaats van rooskleurig uit. Onder het motto geld moet rollen, want kantelen vraagt meer moeite en inspanning, staan er veel uitgaven op de rol. Hoe het is gesteld met het rendement ervan zullen wij als burgers nog jaren als een last mogen zien. Je zal maar minister van Financiën zijn.

Zelfs het beleid omtrent Covid19 schept geen band met de overheid. Hoe het wel moet, weet ik ook niet, maar het kan volgens mij anders. Je zal maar gekozen worden om het te moeten regelen. Hoop doet leven, ooit komt het goed