In deze moderne tijd, waarin alles via de computer gaat, is de mens als mens steeds “minder in trek” om handelingen te kunnen laten uitvoeren. Het zijn van een heer of een mevrouw is weggewerkt in een toegewezen nummer. Die codering, die de persoon in kwestie digitaal moet aangeven, kent geen codering als mevrouw of mijnheer.

Het is van de zotte, dat de mens als zodanig wordt weergegeven door een cijfercombinatie. Niemand klaagt erover, dat (daar gaan wij weer) hij of zij in een combinatie van cijfers wordt weergegeven. Gemiddeld zit iemand met zijn gegevens in honderden tot duizenden bestanden, zowel van het bedrijfsleven als van de overheid. Het aantal lijkt zwaar overtrokken, maar bedenk op een rustig moment maar eens welke bestanden dit zouden kunnen zijn.

Wat dacht u van: gemeente – medische wereld als huisarts, ziekenhuis, zorgverzekeraar – bankinstelling – telefoonprovider – verzekeringen – belastingdienst – klantenbestanden van leveranciers – energiemaatschappij – alle instanties inzake voertuigen, zoals leveranciers, rijkdienst wegverkeer – in feite teveel om op te noemen.

Dan moet men zich blijven realiseren, dat veel computerbestanden als bovenstaand genoemd, ook nog eens onderling zijn gekoppeld. Zo zijn bijvoorbeeld de gegevens van de Gemeentelijke Basis Administratie, de GBA, gekoppeld aan de belastingdienst.

En toch……doen wij er niets aan om de eenvoudige reden, dat er niets tegen te doen is. Stel als u zou besluiten, maar hoe dom kun je zijn, in geen enkel computerbestand te willen staan gemuteerd, is leven in deze tijd van digitalisering onmogelijk. U moet ergens in een bestand zijn opgenomen, wilt u enig bestaansrecht hebben.

Alleen al voor de eerste levensbehoefte, heeft u een bankinstelling nodig, maar ook een organisatie, die ervoor zorgdraagt, dat uw inkomsten aan u worden betaalbaar gesteld. Hoe je het went of keert, u zit aan een bestand geklonken, waarin u staat gemuteerd.

De wereld verhardt. Zekers verhardt de wereld en de persoonlijke aandacht, die jaren geleden als normaal werd gezien, verdwijnt steeds meer naar de achtergrond. In sommige situaties is die persoonlijke aandacht al totaal verdwenen.

Het verdwijnen van die persoonlijke aandacht is niet uitsluitend de schuld van het omzetten van een naam in een bestand naar een codering die dezelfde naam weergeeft. Stilstaan betekent achteruitgang. Steeds vaker krijgt men, als burger, te verstaan, dat, mocht er iets fout gaan, “het de schuld van de computer is”. Een grotere klinkklare onzin bestaat er niet. Een computer, toetsenbord-beeldscherm-hardware, is en blijft een dood ding, dat uit zichzelf NIETS ONDERNEEMT.

Wij mensen, je weet wel die persoonlijkheden, die geen heer of mevrouw meer worden genoemd maar een nummer zijn, voeren de gegevens in. Los van dat invoeren van de gegevens om een handeling of bewerking tot stand te krijgen, zijn ze vaak de oorzaak van het onpersoonlijk worden van onze maatschappij.

Het omzetten van een groep letters (naam enz) in een groep cijfers (nummer persoon) is niet de oorzaak van het onpersoonlijk worden. De oorzaak ligt duidelijk bij de persoon die zichzelf belangrijk vindt en met uw gegevens mag werken. Laten wij toch proberen, ondanks de digitalisering het begrip persoonlijk in stand te houden. Ook al bent u een nummer. Het is niet anders, maar anders is soms ook gewoon. Je gaat eraan wennen. Je moet ook wel, je bent een numerieke  “ persoonlijkheid “ geworden.