Toen mijn kleindochter aan haar ouders vroeg: “waarom kijken wij met onze ogen, en horen wij met onze oren en ruiken wij met onze neus”, werd vreemd op die veelzeggende vraag gereageerd. Hoe zo is dat vreemd? Heeft u er wel bij stilgestaan, dat het lichaam ons, tijdens ons gehele leven, van dienst is? Kort door de bocht genomen en u zal het moeten bevestigen, je kunt niet zonder. Daarom ligt het toch voor de hand, dat mijn kleindochter zo’n vraag stelt, omdat haar oma Aagje heet en haar opa nieuwsgierig is?

Vreemd eigenlijk, dat wij onze dagelijkse beslommeringen beginnen, zonder erbij na te denken, dat het lichaam ons ten dienste staat. Natuurlijk mogen wij ook even stilstaan bij het gegeven, als het tijdelijk, of misschien zelfs chronisch, het  ons niet voor de volle 100 % ondersteunt. William Shakespeare omschreef het lichaam als: “ons lichaam is onze tuin, waarvan onze wil de tuinman is”.

Ik blijf, oh ja, ik kwam er ook bijna  (te) laat achter, dat ons lichaam belangrijker is dan alle andere zaken op onze aardkloot. Het lichaam herbergt zoveel kwaliteiten, dat ik zelfs durf te beweren, dat niet de huisarts ons lichaam bij ziekte geneest, maar dat het lichaam zelf de drijfveer mag worden genoemd bij het herstel ervan. Natuurlijk kunnen wij niet zonder die moderne medicijnman of pillenboer, maar toch zal het lichaam het herstel moeten bewerkstelligen.

Zonder zwaar over allerlei medische zaken uit te weiden, ons lichaam durf ik steeds meer te zien als een uniek geheel. Het slaat wel weer door, als velen beweren, dat de geboorte van een mens een unieke aangelegenheid is. Hoe zo uniek?  Uniek staat voor eenmalig en die stelling gaat in mijn ogen in zijn geheel niet op. Daarom durf ik een bevalling eerder emotioneel te noemen dan uniek. Daarentegen durf ik de mens op zich, wel een uniek ontwerp te noemen.

Zoals ik al regelmatig heb geblogd, komt het in onze hectische wereld steeds vaker voor, dat wij ons lichaam onvoldoende in de gaten houden. Helemaal nu je, en ik spreek uit ervaring, op een leeftijd komt, dat je bemerkt dat het in de gaten houden van je lichaam belangrijker begint te worden. Velen met mij, helaas, nemen hun gezondheid met een korreltje zout en laten het woord preventief buiten beschouwing.

“Ach het komt wel goed” is veelal de gedachte, maar een pijntje hier en een pijntje daar, ziet men als onderdeel van het leven. Jammer dat die kleine pijntjes vaak niet worden gezien als  terdege waarschuwingen of signalen om de conditie van je lichaam in de gaten te houden. Denk ook, dat men in het algemeen te angstig is om te worden geconfronteerd met de harde waarheid, als het inderdaad niet goed gaat met onze gezondheid. Het zij zo.

Ging men nu vroeger eerder naar zo’n moderne medicijnman of pillenboer ( lees huisarts ) dan in deze tijd? Met het aanbod van alle medische adviezen via de “wetenschappelijke “ media zou men verwachten, dat ons lichaam nu meer in onze belangstelling staat dan jaren geleden. Overdaad kan ook schaden, zegt men wel eens. Soms wordt er zoveel advies gegeven voor het beheren van je lichaam, dat het doorslaat. Ons nuchter denken vertelt ons soms, dat bij al die commercials het grote geld vaak de drijfveer is en het feitelijke doel, onze gezondheid, steeds meer een ondergeschikte rol krijgt.

Denk dat wij, als personen, vaak schuldig zijn aan al die commercials, omdat inmiddels heeft aangetoond, dat wij, als kuddedieren, vatbaar zijn voor dergelijke overdadige medische adviezen. Vroeger had men vaak een paardenmiddel om kwaaltjes te verdrijven. Bij een opkomende verkoudheid, deed ’s nachts een gesneden ui op een schoteltje wonderen. Je kunt zelfs zeggen als alternatief: een ui een day, houdt de dokter away. Oké men kent deze uitspraak voor appels, maar in deze blog had ik het daar niet over. Dat mag duidelijk zijn.

Onze gezondheid hoe ervaren wij dat. Voltaire (1694 – 1778) een schrijver en filosoof uit Frankrijk schreef: “de vrijheid van de mens is als de gezondheid voor de ziel”. Eeuwen later hebben wij die uitspraak vertaald naar: “een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest”. Letterlijk wordt hier bedoeld: “leef bij de dag en maak je geen zorgen over hetgeen je zou kunnen overkomen”. Vanzelfsprekend gaat dat niet altijd op, maar geestelijke vrijheid mag een nobel streven worden genoemd.

Nee, wij mogen trots zijn op ons lichaam. Daarom is het preventief waken over de gezondheid ervan, bijna een must en dan druk ik het voorzichtig uit. Zoals mijn kleindochter, spontaan de vragen stelde waarom horen, zien en ruiken wij, dan mag je dankbaar zijn, dat het lichaam functies heeft. Voor een eitje eten in bed, kun je de navel gebruiken om er zout in te doen.