Wie kent niet die vervelende situatie, als je onder het avondeten wordt gebeld met een afgeschermd telefoonnummer? Je kunt natuurlijk zeggen: “Neem de telefoon dan ook niet op als je onder het eten niet wilt worden gestoord”. U heeft daarbij een punt. Als voormalig freelance journalist / fotograaf en al ruim 40 jaar gehuwd met iemand die Aagje heet, bekruipt mij toch het gevoel van enige nieuwsgierigheid. Aan de telefoon spreek ik een gemaakt vriendelijke man, die mij probeert over te halen om in een extra editie van een grote sportvereniging een advertentie te plaatsen.

De vriendelijke waterval aan de andere kant van de telefoon ratelde maar verder. Al luisterend, kreeg ik zijn tactiek door. Zo lang hij aan het woord was, kon ik even niet reageren, maar dat was volgens mij ook zijn insteek. Wel luisterde ik aandachtig wat hij allemaal vertelde. Ik was op zoek naar uitspraken, waar ik iets mee kon. Het duurde geruime tijd, ik had mijn bord eten al leeg, toen die uitspraak werd gedaan, waar ik iets mee kon. ”En”, ging de ratelende man verder, ”ik zit op uw advertentie te wachten, dan kan ik de krant uitgeven?” Toen ik reageerde met: “dan doe maar een hele achterpagina en noteer dan ook even mijn banknummer”, werd het plotseling stil. Het geratel stagneerde.

Met een: ”U meent het, maar dat houdt dan inderdaad in dat de krant, een eenmalige editie, door  Uw toezegging kan worden uitgegeven”. “Dat klopt” antwoordde ik, “ en daarvoor heeft u mijn banknummer nodig”. Er volgde wederom een stilte aan de andere kant van de lijn en als ik goed luisterde, hoorde ik de tandwielen van de grijze massa van mijn ‘gesprekspartner’ volop draaien. Het gesprek werd hervat. Met enig ongeloof in zijn stem klonk, “maar dan moet u mij toch betalen als ik voor u een advertentie plaats?”

Ik moest lachen om zijn reactie. In principe had hij gelijk, maar volgens mij waren de kaarten nu anders geschut. Voorzichtig begon ik aan mijn tekst en uitleg. “Kijk” begon ik bijna vaderlijke de geplande uitleg. “Doordat ik u nu in de gelegenheid stel om de krant uit te kunnen geven door een advertentie te plaatsen, durf ik te beweren, dat mijn positie, blufte ik, hoger is dan normaal. U geeft mij figuurlijk de macht of de krant door mijn advertentie wel of niet wordt uitgegeven. Een ander die u zal bellen, kijkt daar misschien anders tegenaan, maar u spreekt nu met mij. De mogelijkheid, dat de krant nu kan worden uitgegeven, gaat u, in plaats van mij, geld kosten”.

Even werd het wederom stil en toen klonk de niet snel de belangrijkste zin: “Ik ga ervan uit, dat ik het verkeerd hebt aangepakt en dat er geen advertentie wordt verkocht, maar wat heb ik dan nu fout gedaan?”. Ik schoot in de lach. “U heeft mij”, begon ik de uitleg, “het gevoel gegeven, dat ik de macht had om ja of nee te zeggen. Nee dan was het voor u over en sluiten. Bij een ja stelde ik u in staat om de door middel van mijn advertentie, dat de krant kon worden uitgegeven”. Als reactie op mijn uitleg klonk: “ja dan kan ik u uw standpunt begrijpen. Je zou dan inderdaad moeten worden beloond, dat de krant nu kan worden uitgegeven. Wel een vreemde situatie. Maar mag ik” ging de vriendelijke man verder, “deze situatie, of casus,  zoals wij dat noemen, noteren? Het lijkt mij een leuke situatie voor een rollenspel als training voor ons team telefonische acquisitie”. Ik schoot in de lach. Regel voor regel heb ik het voorval gedicteerd. Los van mijn eerste gedachte, die ik kreeg bij aanvang van het gesprek, dit alles in de trant van: “oh jee, weer zo’n drammer om een advertentie”, ontstond er nu een goed gesprek, waaraan ik alle medewerking verleende.

Sinds de intrede van de AVG, op 25 mei 2018, gaan er een hoop horror verhalen rond over koude acquisitie. Los van al die horror verhalen die  op verjaardagsfeesten, zo direct na de koffie en het gebak de ronde doen, is telefonische acquisitie een heikel onderwerp. Het overtroeven door de degene die belt is, niet prettig. U wordt gebeld en u bepaalt of het gesprek u uitkomt of niet. Bij een nee van uw kant mag u dat zeer zeker duidelijk laten merken.

Mocht men dan nog doordrammen, vraag dan welk deel men van het woordje nee men niet heeft begrepen. Laat erop volgen, “dan leg ik u dat nogmaals uit”. En de tekst nadien voorlezen inzake  het bel-me-niet-register? Als je  dagelijks die tekst moet oplezen, dan moet je het toch wel een keer uit je hoofd kennen? Iedereen die wordt gebeld heeft  “ het recht van verzet “. Dit is bij wet geregeld.

< per 1 juli 2021 is ongevraagde telefonische acquisitie bij wet verboden >