Soms en dan ook gelukkig niet regelmatig, is het bijna verplicht om je lifestyle, want zo heet dat, aan te passen. De medische sector, om verdere details te besparen, adviseerde om meer te gaan wandelen en de frequentie van de werkkamer te verlagen. Als je goed bekijkt, dan heeft zo’n moderne medicijnman wel gelijk. Er is meer dan alleen maar teksten schrijven en dagelijks ‘naar de knoppen’ gaan.  < Lees actief achter het toetsenbord actief zijn > Ik schreef het al vaker op mijn facebook account: “op de voetjes “.  Zelfs de “sterke arm” noemt het surveilleren te voet, “op de voetjes”. Nu ik deze vrijetijdsbesteding mij steeds vaker eigen probeer te maken, ontdek ik de voordelen van het wandelen. Ik geniet ervan.

Ook deze manier van vooruitkomen, kent voor- en nadelen. Menigeen die voor zijn  werkzaamheden altijd gebruik heeft moeten maken van een auto, zal minder het advies om ‘op de voetjes’ te gaan, kunnen accepteren. Soms zijn er omstandigheden die je helaas verplichten om niet altijd het goedbedoelde advies in de wind te slaan. Het grootste nadeel, dat je voor jezelf dan maar aanhaalt, om niet te hoeven, is “ maar het gaat allemaal zo langzaam”.

Ga dat ‘het gaat zo langzaam’ nu plaatsen als het grote nadeel. Wandeldeskundigen zullen in de lach schieten en vinden, dat het aangehaalde excuus zwaar overdreven is. Wat is langzaam in deze hectische wereld? Is langzaam de keerzijde van de medaille en laat dat langzaam zien, dat het ook anders kan? Ik realiseer mij nu tijdens het bloggen, dat het moeilijk is om te moeten lezen, wat mijn woorden aan het papier toevertrouwen. “Wandelen? Ikke, “doe normaal man ”. Daar had ik toch nooit tijd voor. Ik zag mij al langs die rechte- en eentonige wegen lopen ‘slenteren’, met in mijn achterhoofd de wetenschap, dat ik vond, druk te moeten zijn met andere zaken. Nee, dat wandelen was aan mij niet besteed.

Dan komt er een dag, dat zo’n moderne ‘medicijnman’ je toch adviseert om, hoe passend kan het klinken, de eerste stap te zetten. Gewoon even de hectiek de hectiek te laten en er even tussenuit om je drukte in de bovenkamer te resetten. Waar komt het dan door, dat je jezelf geen tijd gunt om van je vaste lifestyle af te stappen?

Natuurlijk, nee hoe durft men dat te bedenken, heeft het niets met lui zijn van doen. Het zijn gewoon de door je zelf opgelegde werkzaamheden die volop je aandacht  hebben gekregen. Iedereen weet dat, als je een half uur per dag minimaal even deze oh zo belangrijke werkzaamheden  even terzijde legt,  moet dat kunnen. Je hebt dan nog uren de mogelijkheid, om wel aandacht te kunnen besteden aan je denkbeeldige verplichtingen. Schijnbaar is die keuze soms te moeilijk.

Relativerend, want je weet goed, dat je adviseur terdege goedbedoeld gelijk heeft, dat het in feite ook moet kunnen om even voor maar 30 minuten, een pas op de plaats te maken. Vreemd eigenlijk, dat 30 minuten korter klinkt dan een half uur.

Eindelijk na veel excuses te hebben geraadpleegd, waarbij elk resultaat van je wens niet haalbaar was, leg je jezelf bij de beslissing neer. Ach en dan moet je stellen, dat een trots geleden nederlaag in feite een overwinning is. Je gaat ontdekken, dat er ook andere bezigheden, is toch weer een ander woord dan werkzaamheden, zijn, waar je ook van kunt genieten.

Je ontdekt een geheel andere wereld. Een wereld die voor elke snelle jongen, zijnde een automobilist of welke berijder van een voertuig dan ook, onbekend moet zijn. Snelheid gaat veelal ten koste van kwaliteit, maar dat geldt ook van het genieten. Zo ruik je in een auto niet de geur van het bos of de geur van een agrariër die zijn land aan het bemesten is.

Zo ontdek je, ook vreemd eigenlijk, dat je zoiets nooit is opgevallen, hoe in feite een weiland erbij ligt of hoe een aantal bomen op een rij een prachtig beeld weergeeft. Ook zie je de prachtige combinaties van wolken en als je die combinatie samenvoegt met het landschap waar je doorheen loopt, mag je dat genieten noemen. Ik blog het al eerdere, het zijn de kleine dingen die het doen.

Bovendien is wandelen, naast dat  het  je vroeger nooit uitkwam, een gezonde bezigheid. Wandelen schijnt inderdaad goed te zijn voor je gezondheid. Wie elke dag 30 minuten een ommetje maakt, werkt eraan, dat de bloeddruk en cholesterol niet verhogen, maar zelfs verlagen. Ook het hart en vanzelfsprekend je bloedvaten varen er wel bij.

Het lijkt allemaal oh zo moeilijk om even je zinnen te verzetten. Toch, en dat maakt niemand mij wijs, is 30 minuten op een dag een schijntje als je kijkt naar het resultaat. De praktijk is hierbij vanzelfsprekend de beste leermeester.