Wijlen conferencier Wim Kan zong in zijn oudejaarsconference van 1961 de bijna legendarische tekst: “ uithuilen en opnieuw beginnen “. Deze titelsong schoot mij te binnen toen ik plannen maakte om deze blog te schrijven. Hoe vreemd kan dan het verleden zijn, dat een tekst van een lied, 59 jaar later, zo actueel kan zijn?  “ Uithuilen en opnieuw beginnen “ en dan de volgende zin: “ snikkend aan de voet van Vader Tijd “.  Wim Kan bedoelde  met deze laatste zin, dat er een periode kan worden afgesloten. Aan het einde van elk jaar  zullen veel aardklootbewoners in deze tijd zich verbonden voelen met de figuurlijke weergave: “snikkend aan de voet van Vader Tijd”. Een tijdsduur van bijna 60 jaar en wat is het verschil? Ook in deze periode blikken wij terug en hopen dat na het ‘uithuilen’ er wederom een kans wordt geboden om opnieuw te beginnen.

Van het jaar 2020 was in maart al bekend, dat het jaar geschiedenis zal schrijven. Plotseling werd door toedoen van een virus ons doen en laten omver geworpen. Sinds de maand maart van dit jaar heb ik enige moeite met de weergave van  “made in China”. Aan het einde van elk jaar ontkom je er niet aan, dat je terug mag kijken naar de voorgaande 12 maanden en plannen probeert te maken voor de nieuwe periode. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar wij worden bijna gedwongen, en zelfs dat kan in een vrij land, dat wij moeten leren even met de stelregel,  dat één ding zeker is, dat alles onzeker is.

Uithuilen en opnieuw beginnen zou een oplossing kunnen zijn. Hoe onzeker is onze toekomst, terwijl je de wetenschap hebt, dat geen enkele toekomst zeker is.  Steun- en toeverlaat de Dikke van Dale zegt over het woord toekomst: << de tijd die nog komen moet >>  en  << goede vooruitzichten >> worden als tekst en uitleg gegeven. Schijnbaar heeft het woord toekomst volgens de woorden-collectie toch nog iets positiefs. Ik weet het, ‘een mens lijdt het meest, voor de dingen die hij vreest ‘.

Hoe nu verder. Oh ja, zoals dat dan zo mooi heet, ‘de tijd zal het leren ‘. Je kunt ook kort door de bocht genomen zeggen, ‘wij wachten dan maar af’.  Los van alle onzekerheid staat één ding als een paal boven water, dat de toekomst zeker niet meer kan worden vergeleken met het verleden. Die vergelijking gaat ook al jaren niet op, maar terugdenken in de trant van ‘dat deden wij toen anders’  zal door de Corona, zeker tot het verleden behoren. Niemand weet wat de toekomst zal brengen en wat ons nog te wachen staat.

In het jaar 2020 hebben wij  moeten inleveren. Los van het ontnemen op medisch grond van onze veiligheid  als prefentie richting onze gezondheid, zijn er nog andere zaken die door de Corona aan ons werden onttrokken. Denk daarbij maar eens aan  evenementen. Ook evenementen op het maatschappelijke vlak, als  karnaval, paasdagen, kerst- en de nieuwjaarsviering worden door de Corona in een afzonderlijk vakje geduwd. Wij zullen het moeten gedogen.  Het is natuurlijk geen optie om nu al negatief naar de toekomst te kijken, maar wanneer de bij Nederland behorende evenementen weer van stal kunnen worden gehaald, is niet zeker.

Soms denk ik, dat wij deze periode, los van de medische effecten van de Corona, misschien ook wel even nodig hadden. Even een pas op de plaats en kijken hoe wij in het leven staan is zo nu en dan gewoon even noodzakelijk. Dat dit resetten dan onder deze omstandigheden moet plaatsvinden zal door niemand als wenselijk worden ingevuld. Daarom is aan het einde van een jaar altijd het moment, vind ik, om even een situatie te overzien. Dichteres Johanna van Buren (1881-1962) schreef eens een gedicht met als titel: “Heb ik ze wel lief gehad, die met mij gingen op het levenspad’.  Die veel omvattende zin probeer ik elk jaar te evalueren. De achterliggende gedachte kan zijn, “had ik het misschien anders moeten doen?”. Wim Kan vertaalt die zin dan weer  in ‘uithuilen en opnieuw beginnen’. Denk dat de beste optie nog altijd is: ‘wij mogen weer’. Opnieuw beginnen vind ik wel erg afsluitend en doet mij denken aan een herstart. Ons leven gaat normaal, ondanks deze omstandigheden, verder. Het nieuwe jaar biedt ook weer nieuwe kansen. Zeker staat vast, dat er een toekomst voor de deur staat die weer diverse mogelijkheden herbergt.

Somber denken en vooral negatief kijkend naar de voor ons liggende periode heeft geen enkele zin. Het is belangrijk te leven met het moment van de dag en elke dag te zien als een bouwsteen voor ons verdere leven. Ik wens u allen voor 2020 een goede afsluiting en voor 2021 een goede start met veel gezondheid. Laten wij elkaar steunen.