Vreemd, dat je soms een voorgevoel hebt, waarbij je bijna zeker weet, dat je vermoeden uitkomt, maar huiverig bent hoe je op dat moment reageert. Toen ik nog het incassobureau runde, ontving ik een dossierkaart, waarop stond vermeld, dat er een aanzienlijk bedrag moest worden geïncasseerd. Nu kreeg ik bijna dagelijks dergelijke berichten, met andere woorden, ik schrok er niet van terug. Toch kreeg ik het vermoeden, dat de  geboortedatum en de ontvanger van het artikel mocht worden gezien als een vreemde combinatie. Een vordering van de Pabo ( leverancier seks-artikelen ) en een geboortedatum,  leeftijd pensioengerechtigd, vond ik vreemd.

Nadat ik een aantal brieven had verstuurd toch maar op de locatie polshoogte gaan nemen. Ik had vanaf het moment, dat ik de route in mijn navigatie intoetste al het gevoel, dat gaat anders worden dan ik verwacht. Mijn navigatie, die ik altijd Suzanne noemde, want je moet toch ergens aanspraak mee hebben, stuurde mij naar het  adres debiteur. In gezelschap van mijn incassomap liep ik naar het betreffende perceel, controleerde vooraf nog even snel de adresgegevens en drukte op de bel.

Even later produceerde de deuropening een mevrouw op leeftijd. Voordat ik goedendag kon zeggen, begon mevrouw te ratelen. In eerste instantie had ik moeite om mijn lachen in te houden, maar toen haar blikken van kwaadheid vat op mij begonnen te krijgen, koos ik voor een ander plan van aanpak. Voordat ik verder kon, kwam de reactie waarop ik zat te wachten.

“En u dacht, dat ik op mijn leeftijd nog studeerde? Man laat je nakijken”, ratelde zij. “Ik volg op mijn leeftijd geen enkele studie. Daarom was ik ook niet van plan te reageren op uw correspondentie. Ik heb jaren voor de klas gestaan, ben inmiddels gepensioneerd en de wereld die onderwijs en studie heet, achter mij gelaten”.

Mijn grijze massa werkte op volle toeren. Heb ik dan een fout gemaakt, want geen enkele opdrachtgever waarvoor ik werkte inzake incasso had iets met studie van doen. Ik sloeg mijn incassomap open en bestudeerde nogmaals het incassodossier. Kreten van NTI, LOI, NHA verdwenen uit mijn gedachten toen ik de naam van de opdrachtgever las. De vordering waarvoor ik aanbelde, was in opdracht van de Pabo.

Ja en daar sta je dan. Mijn opdrachtgever was postorderbedrijf Pabo, leverancier van seksartikelen en die aardige mevrouw, die mijn afwachtend aankeek, zag de Pabo als een opleiding voor docenten in het onderwijs. Kijk en dan moet je snel een keuze maken, wil je geen aanleiding geven voor bonje of misschien wel beledigend overkomen. Het ontbrak mij ook aan moed om haar te vragen of zijzelf inderdaad niets bij de Pabo had besteld.

Even was het rustig en voorzichtig heb ik geïnformeerd of de voorletters van de achternaam juist waren of misschien wel van een ander. Toen ik zag, dat de mevrouw ook  de naam-adres-woonplaats gegevens controleerde, gaf zij toe, dat de voorletters van haar inwonende zoon waren, maar dat de geboortedatum wel op haar van toepassing was. Ik heb haar verzocht, in alle rust, haar zoon te informeren omtrent mijn bezoek. Ik durfde  niet te informeren of hij zijn “huiswerk” van de Pabo al had gemaakt.

Het zijn van die momenten, dat ik mijn werk als incasso inspecteur mis. De interacties met de personen waar ik mocht aanbellen zag ik, om termen van hotelgigant van der Valk te blijven: ‘ als de kers op de appelmoes ‘

Zelfs nu nog, nadat ik in november 2019 ben gestopt met het incassobureau, ben ik duidelijk van mening, dat veel leed en ellende op het gebied van schulden en andere financiële situaties hadden kunnen worden voorkomen. De maatschappij doet er alles aan om de problematiek van de schulden onder controle te krijgen en de personen die erbij betrokken zijn te ondersteunen of op een andere manier te helpen.

Als er zich problemen met een auto aankondigen, lijkt het mij niet verstandig om hulp te bieden bij het wassen van de auto, maar dat daadwerkelijk het technische probleem wordt aangepakt. Die juiste aanpak ontbreekt bij het ondersteunen met betrekking tot het plan van aanpak inzake schulden.

Treffen van betalingsregelingen zijn slechts pleisters op de wond van het probleem. Belangrijk is, dat de schuldenaar hulp en ondersteuning krijgt bij het beheer van de financiën. Behoedt u voor al die zogenaamde hulpverleners.  Het Nibud, www.nibud.nl biedt vele mogelijkheden.

Je bespaart op je uitgaven door je vaste lasten doorlopend te controleren en te kijken waarop je kunt besparen. Hoe hoog zijn de maandelijkse inkomsten en uitgaven en wat houdt men over of komt men te kort. Kijk eens naar maandelijkse lasten waarop je kunt bezuinigen. Soms moet je even de tering naar de nering zetten.  Of de Pabo dan een uitkomst is?  Het is wat men belangrijk(er) vindt.