Een bekend strafpleiter, die nu zelf ook ‘ pleiter ‘ is uit het theater, dat advocatuur wordt genoemd, deed ooit in een tv interview deze uitspraak. Hij reageerde op een uitlating van derden, dat het niet leuk is om slachtoffer te worden van je eigen karakter. Om in het jargon van deze strafpleiter verder te gaan, zei hij “ zoek geen motief om aan deze suggestieve stelling gehoor te geven.” Hoe vaak hoor je niet, het is een aardje naar zijn vaartje. Deze eveneens bijna suggestief te noemen uitspraak wil zeggen: hij heeft dezelfde karaktertrekken als zijn vader. Daar moet je het dan maar mee doen en zou, om spreekwoordelijk verder te gaan: de kous ermee af zijn.

Moet je bij zo’n melding dan helemaal niet verder denken om te zien waar de melding met betrekking de karaktertrek vandaan komt? Het is vaak moeilijk hier duidelijk een mening over te vellen. Zo had ik in de lagere school als klasgenoot een medeleerling die doorlopend bonje trapte. Zelfs toen ik de lagere school al jaren achter mij had liggen, vertoonde hij nog steeds, richting de buitenwereld, hetzelfde irritante gedrag. Achtervolgingen door de gemeente cowboys en ontsnappingen kort na zijn opsluiting het maakte niets uit. Toen ik jaren later tijdens mijn opleiding boekhouden een docent kreeg met dezelfde achternaam, ga je onbewust zaken combineren. Het karakter van mijn oud klasgenoot kwam totaal niet overeen met de docent voor de klas. Acht de Engelsen zeggen het al: “what’s in a name”. Welk etiket wordt er in de loop van je leven eraan gehangen?  Belangrijk is, dat naast de naam er een beeld aan wordt gekoppeld, dat niet afstoot, maar door derden wordt gewaardeerd.

Mag je nu stellen, dat je  de kopregel van de blog in combinatie moet zien met de kreet: “van huis uit meegekregen?”. Toen ik in 2006 voor mijzelf met het incassobureau begon en volgens planning, als aanvulling op de kantoorwerkzaamheden, op huis bezoek moest, ben ik mij gaan verdiepen in hoe iemand reageert en doet. Het resultaat was het volgen van cursussen in psychologie. Ik heb er mijn voordeel meegedaan als ik bij iemand aanbelde, dat ik door “mijn psychologische” achtergrond, kon inschatten, hoe ik de eerste kennismaking moest plaatsen. Elke dag was het een verrassing, wat de deuropening nu weer produceerde qua karaktertrek. Ik heb er een boek overgeschreven:  Geen mens gelijk, geen dag hetzelfde. ISBN-13 : 978-9055123766. Misschien daardoor ben ik geïnteresseerd geraakt in mensen met karakter.

Stel nu, dat het karakter van iemand zo’n grip op de persoon in kwestie heeft, dat zijn karakter, afgezien waardoor het zover is gekomen, nadelig voor de persoon uitpakt. In mijn beleving, dat elk persoon uniek is, moet ik toch concluderen, dat deze gulden regel niet altijd opgaat. Denk dat karakter, zoals ik het zie, nauw, maar dan ook zeer nauw verbonden is met opvoeding. Als iemand van huis uit heeft meegekregen om zijn planetentrappers, lees benen, op de tafel te leggen als hij / zij tv kijkt, is dat niet prettig als  dat ook bij een ander gebeurt. De vraag die hij / zij zal stellen, zal liggen in de trant van: “en wat doe ik anders dan thuis?” Laat daar nu de knip zitten waar het qua sturing even fout is gegaan. Als zo’n iemand dan dergelijke trekjes meeneemt naar elders, dan maken deze karaktertrekjes hem of haar niet geliefd. Personen zullen de omgang met de persoon mijden. Op dat moment is hij of zij slachtoffer van zijn karakter.

In Amsterdam circuleert een lijst met 600 jeugdcriminelen. Toen ik op 6 mei 2020 een reportage op tv zag, ben ik geschrokken. Veel leden, als je het zo mag noemen, op de 600 lijst gaven bijna dezelfde oorzaak aan, waarom men was afgedwaald. Bij elke persoon, die aan het woord was, kwam duidelijk naar voren, dat het leven dat zij lijden in feite hun keuze niet was. Door toedoen van huis uit, denk aan mishandeling, ruzie, scheiding enz. is men van het geijkte pad van de bovenwereld in de onderwereld terecht gekomen. Los van de strafbladen had ik medelijden met de personen die zo flink waren vanuit de onderwereld even over de rand naar de bovenwereld te kijken.

Slachtoffer zijn van je karakter. Mijn grote vriend en toeverlaat, de Dikke van Dale, zegt over het karakter, dat het je eigenschap is. Prachtig woord als je er naar kijkt. Eigenschap is met andere woorden, ruw vertaald, het bezit van jezelf. Pffff, na ruim 750 woorden, kom ik er achter, dat je in feite zelf de beheerder bent over je eigen doen en laten. Was dat maar zo. Helaas is er een brandstof, die opvoeding heet, die je een minder leuk karakter kan geven en dat zal niet altijd een prettige ervaring zijn.