Korter kun je bijna niet bloggen over een tijdsduur. Per direct zal menigeen z’n opmerking eraan verbinden van : ”maar wanneer dan wel?” In deze tijd, waarin het Corona-virus ons in haar macht heeft, zal het antwoord niet direct gegeven kunnen worden. Dit alles om de eenvoudige reden, dat het niet duidelijk is, wanneer alles weer normaal zal zijn, zoals voor de uitbraak medio maart dit jaar. Voorlopig zullen wij  het moeten doen met het enige onzekere antwoord dat kan worden gegeven: “nu even niet”

Je staat met de informatie over het Corona-virus op en je gaat ermee naar bed en tussentijds word je overdonderd door steeds nieuwe- en soms paniekachtige informatie, die het er allemaal niet prettiger op maken. En wat doe je dan? Denk, dat het beste is, wat wij eraan kunnen doen, namelijk de instructies opvolgen van de experts. Daarnaast moet je natuurlijk zelf niet in paniek geraken. Vreemd is dan het gevoel, dat wij, ook hier bevestigen uitzonderingen weer de regel,  in grote getale toch gehoorzamen.

Mag je dan stellen, nu deze instructies gericht zijn op eigen belang, dat wij dan wèl gewillig zijn om te doen wat het team experts ons verzoekt? Ik weet het niet. Vind persoonlijk wel, dat wij op dit moment in een vreemde situatie verkeren, waarbij geblogd mag worden, dat deze status nog wel even zal duren. Misschien daarom had ik moeite met het zoeken naar de juiste kopregel voor deze blog. Misschien was het de onzekerheid, omdat er geen zicht is op het verloop van de Corona-crisis of waren andere elementen er schuldig aan, dat ik moest zoeken naar de juiste bewoording.

Het Corona-virus en de preventieve gevolgen ervan hebben ons wel verplicht te  doen beseffen, dat de inrichting van ons dagelijkse doen en laten ook anders kan worden ingevuld. Ik heb al eens in een blog verwoord, dat er na “nu even niet” veel normale dagelijkse activiteiten, en vul het voor uzelf maar verder in, in een andere vorm zullen worden afgehandeld. Misschien en daarmee worden wij nu al op de feiten gedrukt, wordt er meer naar een ander omgekeken. Daarbij kun je dan de vraag stellen: “of wij deze ommekeer nodig hadden”. Dat antwoord en laten wij eerlijk zijn, is duidelijk. Ik denk wel, dat wij deze ommekeer nodig hebben om eens met z’n allen wakker te worden geschut waarbij moet worden aangegeven, dat het op de oude manier niet goed zou gaan. Vraag mij dan alleen af of een dergelijke ommezwaai dan alleen door een virus van deze omvang, dat wereldwijd actief is, moet plaatsvinden.

Gevaarlijk is het, dat sommige religieuze stromingen durven te beweren, dat dit Corona-virus het werk zou zijn van een hogere macht. Zonder verder hierover in detail te treden, durf ik niet in die mening mee te gaan. Wel heb ik verhalen gehoord, dat de houding van China soms vragen opwerpt, waarop niet altijd een duidelijk beeld ervan kan worden verkregen. Het is te gevaarlijk om de mare, te volgen als leidraad. Zelfs in de Corona periode is mijn steun en toeverlaat, de Dikke van Dale, actief. Mare staat voor; tijding of gerucht. Laten wij deze betekenis dan maar aannemen voor wat wij er zelf van vinden. Als je dan stromingen bespeurt, die los van onze mare, hetzelfde doen vermoeden dan ga  je denken. Als oud padvinder denk ik dan direct aan een kampvuur, waarbij de hopman ooit heeft gezegd: ‘waar rook is, kun je ook vuur verwachten “. Zeg het maar, of ga je mee in de kopregel van de blog: “nu even niet”

Bijna verontrustend durf ik te bloggen, dat veel semi-deskundigen, zo genaamde beterweters, zich weer moeten doen laten gelden met hun misschien toch wel goed bedoelde opmerkingen. Afgelopen week keek op tv naar het vragenuurtje van de soapserie het Binnenhof.  Zelfs in de strijd om ons land Corona-virus vrij te houden, was de oppositie actief om de genomen maatregelen omver te werpen. Natuurlijk kan een oppositiepartij het met de uitvoerende macht nooit  100 % eens zijn, want de kiezers van de oppositie willen actie. Ook hier wil iedereen het beter weten dan de deskundigen. Het is nu eenmaal niet anders. Wij weten niet beter. Voetbal in ons land telt ook miljoenen scheidsrechters

De aanwezigheid van het virus uit China heeft ons wel doen beseffen, dat wij als Nederlanders trots moeten zijn op de mensen met de vitale beroepen. Vreemd, dat vitale beroepen nu plotseling wèl in de schijnwerpers staan. Ach, paarden die de haver verdienen…krijgen het soms.  Alle personen die  tijdens deze crisis werkzaamheden uitvoeren om alles draaiende te houden, verdienen hulde  voor hun inzet. Personen in de zorg, dienstverlening, maar ook mensen van de supermarkt enz moeten  worden gezien als kanjers.

Je zou deze kanjers persoonlijk willen bedanken, alleen……….nu even niet