Het klinkt zo gemakkelijk. De pessimist zal zeggen, je moet het ondergaan, maar ik denk, dat die stelling een keerzijde heeft. Mijn zijdelingse vriend en toeverlaat, je weet wel die woordencollectie, zegt over beleven: << ondervinden of getuige zijn van >> Daarom durf ik het onderwerp van deze blog, op deze aardkloot, te zien als een ontdekkingsreis, die ons dagelijks weer op het punt zet, waarbij ons moeten afvragen: “en hoe gaan wij daarmee om?”

Je kunt het een survival traject noemen, waarbij wij ons telkens afvragen hoe beleven of ervaren wij hetgeen ons overkomt en hoe geven wij het een plaats in ons doen en laten? Laten wij eerlijk zijn, het is ook niet altijd even gemakkelijk en de bekende slogan binnen de financiële wereld, in het verleden opgedane resultaten zijn geen garanties voor de toekomst, gaat hier niet op.

Dit alles op grond van hoe wij mensen hebben geleerd nieuwe ontwikkelingen te ervaren. Het valt mij steeds weer op, dat elke dag weer iets nieuws produceert. De dagproductie wat het aangaan van ervaringen betreft blijft op volle productie staan. Het lijkt wel, realiseerde ik mij onlangs, dat aan de voorraad ontwikkelingen, goed of slecht, geen einde schijnt te komen.

Ga maar eens na in uw eigen kennissenkring wat er zoal de afgelopen periode, zonder er een tijdvak aan te verbinden, is gebeurd. Soms zijn het items waarin jezelf niet per direct een rol speelt, maar ergens heeft het raakvlakken met je. Tussen neus en lippen door wordt iets aan je kenbaar gemaakt, waarmee je vanaf dat moment plotseling over na kunt denken.

Los van het gegeven of het onderwerp, dat je wordt meegedeeld, je krijgt het op je bordje en je moet het een plaats geven. Gelukkig denk ik dan meestal, dat ik niet de enige ben die zoiets overkomt. Hetgeen mij wordt meegedeeld, gaat u in feite niet aan en andersom ook niet wat u wordt meegedeeld, dat ik daar per direct wakker van lig, maar toch. Toch kan zo’n plotselinge melding, goed of slecht je even van je stuk brengen.

Twee oomzeggers van mij, ergens medio augustus 2024, leden van de familie die ik niet dagelijks spreek, worden in genoemde periode getroffen door respectievelijk een hersenbloeding en bij de één een hartinfarct. Het klinkt cru, maar de bus met passagiers bij mij voor de deur dient zich te houden aan de dienstregeling, vervolgt gewoon conform de dienstregeling zijn weg. Met andere woorden het leven gaat door, terwijl binnen de groep van de twee personen die het aangaat alles in rep en roer is. Gelukkig gaat het herstel bij beiden voorspoedig, maar toch, oh ja, je leven moet je beleven.

De vraag blijft: hoe ga je ermee om? Zowel op diverse terreinen worden wij bedolven met items die inbreuk maken op ons dagelijkse leven. Wat dacht u van de activiteiten van de bekendste Rus en wat denkt u van de activiteiten van de strijd tussen Israël en Irak? Denk daarom ook dat het niet correct is om te stellen, dat het niet uw zaak is, maar je kunt ook niet bloggen, dat het geen directe raakvlakken heeft met uw dagelijkse doen en laten.

Het is ook allemaal zo ingewikkeld om daar als buitenstaander, ja zelfs als blogger, een mening over te vellen. Eerlijkheidshalve moet ik erkennen, dat ik soms moeite heb met al die ontwikkelingen en geef het een woord die dagelijks ons pad doorkruisen. Belangrijk is het om allles wat wij dagelijks meemaken te proberen een plaats te kunnen geven.

Hans van Straten (1923 – 2004) een Nederlands dichter en journalist, schreef ooit: << Het leven is herinneringen verzamelen voor later om ze dan echt te beleven >>. De vraag die ik voor mijzelf durf te stellen is of het woord verzamelen wel passend mag worden genoemd. Je mag toch stellen, dat niemand zoiets verzamelt? Je verzamelt toch altijd iets met een doel in de trant van het aanleggen van een collectie of verzameling?

De dagelijkse niet aangekondigde items als bovenstaand omschreven durf ik niet te plaatsen in het aanleggen van een verzameling. Het overkomt je en het moet als situatie een plaats krijgen. Ik vind het moeilijk, omdat ik nogmaals weet, dat het bovenstaande ook voor u niet als vreemd mag worden ervaren.

Wat kun je ermee? Ik zal het eigenlijk niet weten. Elk mens ondergaat regelmatig dat hem of haar iets overkomt, waarbij kan worden gedacht of gereageerd met en nu? Op basis van eerdere ervaringen zal men hetgeen wat hij of zij te horen krijgt iets moeten bedenken om na de melding zijn of haar weg te kunnen vervolgen.

Ervaring heeft duidelijk raakvlakken met beleven en daardoor kun je het geheel een plaats geven. Ach soms heb je als blogger vragen, want… je moet je leven beleven.