Is een oplossing nu de oplossing
Laten wij eerlijk zijn, een oplossing zal niet altijd de oplossing voor een probleem of situatie zijn. Het zou te gemakkelijk gaan, dat door één oplossing een probleem wordt opgelost. Ik durf mij zelf af te vragen of wij het wel fijn vinden, dat een probleem zou worden opgelost. Stel nu, dat wij helemaal niets meer te klagen hebben en dat alle problemen in onze maatschappij verleden tijd zouden zijn?
Nederland kent niet alleen haar problemen, maar wat dacht u van de sores in het buitenland? Als blogger kan ik daar verder niets mee, want ik heb niet de mogelijkheid om daar de sores op te lossen. Mijn Russisch is niet wat het zou moeten zijn. Ik weet alleen dat “Poet In ” volgens mij staat voor inloggen en mijn chinees gaat niet verder dan Tjaptjoi en sambal bij. Ook Engeland kent problemen, maar dat land kunnen wij beter, wat het doorgaande verkeer betreft, Links laten liggen.
Het probleem in Nederland is, als je geen probleem hebt, dan word je door de overheid of welke instantie dan ook, in een vakje geplaatst, zodat ook jij tot een doelgroep behoort waar problemen een functie hebben. Wie naar de tv uitzendingen kijkt, waar achterhaalde nieuwsitems worden besproken, dan krijg je toch bijna het gevoel, dat onze maatschappij alleen maar uit problemen bestaat? Voor mij is dat al lange tijd een reden om niet meer naar een journaal of actualiteiten rubriek te kijken. Vooral die (on)deskundigen die na afloop van zo’n nieuwsuitzending hun zegje doen, stemmen mij niet vrolijk.
Natuurlijk, en dat heeft men mij geleerd, of voorgelogen, is er voor elk probleem ergens een oplossing. Steeds vaker vraag ik mij af of een oplossing wel de juiste oplossing is. Op veel zaken waar een oplossing wordt aangeboden door derden, wordt door anderen het aangebodene teniet gedaan door een ander voorstel te doen die in hun ogen een betere oplossing is. Kijk, dat bedoel ik nu met deze blogtekst “of men wel wil of het probleem wordt opgelost “.
Kijk maar eens naar de problemen die zich momenteel onder anderen in het openbaar vervoer voordoen. De treinen bijvoorbeeld zitten te vol en ook het busvervoer krijgt de eindjes niet aan elkaar door op een normale manier van A naar B te kunnen rijden. De materie van de Ov-jaarkaart en het kunnen betalen met je bankpas in het openbaar vervoer zijn peanuts bij de agressie die zich voordoet in genoemde vervoerssectoren. Waarom, maar ik weet niet of dat een oplossing zou zijn, wordt het pakket, dat valt onder het openbaar vervoer niet als geheel gratis kan worden gepresenteerd?
Natuurlijk zal mijn voorstel niet 1-2-3 gerealiseerd kunnen worden, maar de achterliggende gedachte is, “heeft men ooit wel eens onderzocht of een totaal gratis openbaar vervoer een reële mogelijkheid is?” Mochten de hoge heren binnen deze sector van mening zijn, dat het uitvoeren van dit voorstel op problemen stuit, is het misschien een oplossing, maar wat is een oplossing, om eens in landen te gaan kijken waar dat wel mogelijk is. Zelfs onze zuiderburen maken grappen over de Nederlandse zuinigheid, maar zijn verbaasd, dat het openbaar vervoer niet gratis is.
Stel nu, als het openbaar vervoer gratis zou zijn, dan zal de drukte op de snelwegen ook afnemen. Gratis reizen van A naar B is altijd voordeliger dan je tank vol te laten gooien om van A naar B te willen. Dat bedoel ik nu met het aanbieden van een oplossing. Bovendien verwacht ik met gratis vervoer minder agressie naar het personeel. Een dergelijk aanbod, daarvan heeft de medaille een duidelijke keerzijde. Theoretisch is er veel mogelijk, maar in de praktijk gelden andere regels of moet ik dat normen noemen. Iedereen probeert iets te doen aan de problemen, maar niemand lost het op. De vraag die ik mij blijft stellen is:, willen wij niet of zijn wij te angstig om door te pakken.
Zo zijn er veel meer zaken waarover ik mij afvraag, misschien ben ik daarom wel gaan bloggen, dat een bepaalde situatie sneller kan worden opgelost, dan dat nu het geval is. Natuurlijk is de tekst van mijn blog niet serieus bedoeld. Voor de outsider lijkt het allemaal zo gemakkelijk en vraag je jezelf af, waarom moet het allemaal zo moeilijk.
Wij leven in een wereld die bol staat van onwil. De woorden onwil en imago zijn aan elkaar verwand. Hoe vaak klinkt er niet: ‘waar een wil is, is een weg’. Als het dan allemaal niet wil, dan spreek je toch van onwil dat per direct kan worden gekoppeld aan imago. Stel dat je toe moet geven, dat je ongelijk hebt.
Er zijn nog zoveel zaken die wachten op een oplossing? Het niet tevreden zijn over iets, is een onderdeel van ons leventje geworden. Ach en misschien willen wij dat ook zo. Wij blijven mensen en willen iets te mopperen hebben.
2 thoughts on “Is een oplossing nu de oplossing”
Ik mopper niet en wil een wens voor elk probleem een oplossing. Maar deze wens zal mogelijk ‘de vader van de gedachte’ blijven. Desalniettemin ga ik serieus nadenken over allerhande problemen onder het genot van een kop koffie, maar uiteraard wèl “oploskoffie”!
Een oplossing voor een probleem veroorzaakt vaak een ander probleem. Om die op te lossen heb je weer een oplossing nodig. Zo kunnen wij nog wel even doorgaan.
Voor het OV is idd de oplossing gratis vervoer. Minder subsidie, minder agressie , helaas dan ook minder controleurs en conducteurs. Maar daar is wel weer een oplossing voor.
Comments are closed.