Al wandelend op een vroege ochtend schoot mij deze kopregel voor een blog te binnen. Het is onvoorstelbaar hoe druk het op een vroege ochtend is, want iedereen die van A naar B holt, heeft ergens op dit tijdstip een doel voor ogen. Hetzij je werk of als men de schoolgaande leeftijd heeft, is het een ander doel dat je bindt. Je bent op pad. Je bent ontwaakt, opgestaan gewassen ontbeten en je mocht weer.

Soms is dat “ weer mogen “ omgevormd naar moeten, maar los van elke verplichting je doet het dan toch maar weer en dat dag in dag uit. Het zijn van die aangelegenheden die een dag vorm geven en het nut ervan bewijst door weer iets te kunnen en misschien weer mogen doen. Je tapt uit een ander vaatje, dat je door elke dag in een situatie verkeert, dat het leven op zich niet meezit. Misschien door medische omstandigheden, dat je letterlijk en figuurlijk niet vooruit te branden bent.

Ook die situatie is een onderdeel van het ontwaken en weer gaan slapen van een dag. Het is onvoorstelbaar wat er allemaal in de 24 uur van een dag gaande is. Als voormalig freelance journalist heb ik spontaan diverse nachtdiensten gedraaid, gewoon om te kijken hoe een stad leeft en doet en weer gaat slapen. Fascinerend blijf ik het vinden hoe een stad ontwaakt en in alle eenvoud haar dagelijkse ritme op gang brengt.

Op grond van mijn nieuwsgierigheid heb ik jaren geleden ergens op een zeer vroege ochtend een bezoek gebracht een depot van de grootste ochtendkrant van ons land. Een grote vrachtwagen had in alle vroegte pakken met kranten bij het depot afgeleverd. Uren later kwamen de vroege vogels, ook wel krantenjongens genoemd, hun bundels kranten afhalen om te worden bezorgd op de diverse adressen in hun wijk. Wij, buitenstaanders, realiseren ons niet, dat de kranten in grote pakken worden afgeleverd, maar waarin nog geen selectie is gemaakt op welke wijk en welke straat en huisnummer. Die na selectie, of geef het een woord, gebeurt in het depot waar de krantenjongens en dames, geduldig staan te wachten, totdat ze met hun pakken leesvoer worden losgelaten.

Datzelfde vindt op elke vroege ochtend plaats op andere terreinen. Wat dacht u van het opgang komen van het lokale busvervoer? Ook de start van de RRRReis-bussen doorloopt ‘s morgens een ritueel om op pad te mogen. Natuurlijk zijn er voor het op pad gaan protocollen, maar zonder dergelijk plannen van aanpak wordt het een chaos. De buspassagiers of lezers van een krant, realiseren zich niet wat er allemaal moet plaatsvinden, voordat het ochtendritueel loopt. Iedereen verwacht, dat het opstarten van een dag spontaan gebeurt. Een kijkje in de keuken van een opstartende organisatie zal verhelderend zijn en meer begrip opleveren. Het is onvoorstelbaar wat er allemaal moet gebeuren voordat het bussenlegioen op pad kan. Denk aan het opladen van de bussen, het reinigen, het wassen en de bus een route toewijzen.

Onze maatschappij, oh ja, hectisch blog ik altijd, bestaat natuurlijk niet alleen uit het verspreiden van de krant en het opgang brengen van het openbaar vervoer. Ik vind het nog steeds, zelfs nu ik al jaren geen journalistje meer speel, interessant om het op start komen van een nieuwe dag gade te slaan. Het gaat in de ogen van velen wel goed, omdat het altijd zo is gegaan. Je wordt wakker enz enz en je begint je dag. Helaas in details, zoals ik zojuist summier weergaf, moeten er eerst zaken worden opgestart.

Wat dacht u van de bevoorrading van de supermarkten. Voordat uw supermarkt de deuren op het tijdstip van start verkoop opent, is er binnen de organisatie van de vele supermarkten, al zo hard gewerkt, dat voor velen van de nachtploeg hun nachttaak er al weer opzit en zij verlangen naar hun dagrust. Het lijkt wel een omgekeerde wereld. Zo ken ik iemand die ‘s nachts werkt om uitsluitend de supermarkten te voorzien van de artikelen die uren later in de verkoop gaan. Hij vertelde mij ooit, dat ‘s nachts werken niet te vergelijken is met hetzelfde werk overdag.

Ik weet nog uit mijn journalistiek verleden, dat ik er ook de voorkeur aangaf om ‘s nachts op pad te zijn. Vreemd, dat koffie uit een plastic bekertje ‘s nachts lekkerder smaakt, om tevens je handen warm te houden, dan overdag koffie uit een echt koffiekopje. Het zijn van die zaken waar je nogmaals als outsider niet bij stil staat.

Nadat bovenstaande items opgang zijn gekomen, met alle respect voor de onderdelen die ik niet heb vermeld, komen de beelden van het gaan van A naar B in zicht. De werkende massa, er moet geld verdiend worden, maar ook de schoolgaande jeugd, wordt zichtbaar. De busjes van het groepsvervoer sieren het straatbeeld en de bussen van het openbaar stads- en lijnvervoer worden conform het dienstrooster, steeds meer zichtbaar.

Zo tussen 07.00 en 09.00 uur durf ik de tijdspanne nauw te verbinden met het op gang komen van de nieuwe dag. Het zijn van die rituelen die bij een dag behoren. Zo gebeurt het vandaag en morgen opnieuw.