Het zijn bijna van die standaard blogteksten. Je zou ook kunnen bloggen, “dag oud zeer en wat staat ons weer te wachten?” Het zijn van die mogelijkheden die je uit respect voor de feiten dan maar achterwege laat. Verder blijft de regel van kracht, “het is hoe je er tegenaan kijkt” en hoe je het ervaart of het een plaats geeft. Toch is het al weer 23 jaar geleden, dat de 20^e eeuw een cijfer versprong en de 21^e eeuw is gaan heten en dat de eerste twee cijfer 19 werden vervangen door 20. Hoe snel vliegen de jaren en dagen voorbij?

Een bekend conferencier zou hebben gezegd: “het was mij het jaartje weer wel”. Je kunt 2023 ook geen stabiel jaar gaan noemen. Het was een jaar waarbij omvallen van zaken tot een mogelijkheid behoorde. Vreemd dat je altijd aan het einde van een periode je eigen hebt gemaakt om te gaan terugblikken. Hoe zo terugblikken, maar waarom doe je dat eigenlijk? Is er ergens een vleugje verlatingsangst of vind je het fijn om nog eens van de bagger uit het verleden te kunnen genieten? Je sluit toch een fase van je leven af dan is het toch onbegrijpelijk, dat je terugblikt? Het verleden heeft geen toekomst, maar kan natuurlijk wel als een bouwsteen voor die toekomst worden gezien.

In het bedrijfsleven kan ik mij voorstellen, dat je na een periode die je afsluit, terug wilt blikken om te kijken hoe je de afgelopen periode zakelijk hebt gedraaid. Je bent benieuwd of je winst hebt gemaakt of dat je slechter draaide dan je had verwacht en dat daardoor de bodem van je mogelijkheden in zicht komen.

Waarom doe je dat dan ook met een jaar, dat je afsluit? Vreemd, maar dat schiet mij nu te binnen tijdens het bloggen, dat jaar is toch niet van iemand? Vandaar mij vraagstelling: “waarom hebben wij ons dat dan aangeleerd om de bagger van de afgelopen maanden niet per direct los te laten?” Denk dat deze werkwijze valt in de categorie: niets menselijks is ons vreemd.

Zoals inmiddels geblogd, het was mij het jaartje weer wel. De Nederlandse politiek domineerde de nieuwsgaring en het resultaat van hun bestuurlijke onwil is inmiddels geschiedenis. Vrijdag 7 juli begaven de poten van het kabinet het en viel het om. Met het omvallen en het afscheid nemen van dit Kabinet vertrokken ook enkele politici die de politieke zin van 2023, “functie elders” ter harte namen. Het heeft weinig zin om in details te treden.

Sinds 22 november 2023 staat ons politieke klimaat op z’n kop. Waar de ene groepering zich verguld voelt inzake de overwinning hapt de verliezende groep zand. Ach een trots geleden nederlaag is ook een overwinning. Ik ben van mening, dat er in feite geen verliezers of winnaars zijn, want beide groeperingen bedoelen het, elk op hun manier, goed met ons land. Dat houdt dan weer in, dat je uitsluitend samen de kar zou moeten trekken. Wat de toekomst brenge moge….. Voor 2024 is hetzelfde zeker als in 2023, dat alles onzeker is.

Hopelijk varen wij er wel bij, want wij zitten allen in het zelfde schuitje. Kijk uit als je 31 dec om 23.59 uur je huis verlaat, want je komt meestal het volgend jaar weer thuis. Ik wens u allen een voorspoedig 2024