Heeft u dat ook, als je om je heen kijkt en de vraag stelt: “waar moet het met deze wereld naar toe?” Niets gaat meer vanzelf en voor alles heb je een hulpmiddel nodig. In het dagelijkse onderhoud of verzorging van onszelf en waarbij in feite niet. Het ene zalfje helpt voor die kwaal en dat speciale poedertje zorgt ervoor, dat de plooien in je huid bij fel zonlicht niet direct zichtbaar zijn. Ach ik blog maar iets..

Toen de wereld nog niet zo modern en welvarend was als op dit moment, kende men ook geen zalfjes voor die kwaal en een smeerseltje ter voorkoming van de plooien in het gezicht.   Hoe vaak zegt men niet, dat de ontwikkelingslanden ver achter zijn in vergelijk met onze moderne wereld.

Klopt die bewering? Is onze wereld met al die hulpmiddelen, GPS uitrusting en weet ik welk hulpmiddel om verder te kunnen dan de basis, nu echt verder in haar ontwikkeling dan een ontwikkelingsland?  Ik heb het gevoel, als bij ons de stroom uitvalt en wij alle reden hebben voor paniek,  men dan in een ontwikkelingsland ergens in de jungle zal zeggen: “eh…stroom ….en? wij doen al jaren zonder”.

Op de momenten als het erop aankomt en wij, in onze moderne wereld, voorzien van hulpmiddelen, als het dan echt stagneert, dan worden wij geconfronteerd met het beredderen zonder hulpmiddelen.

Als er op tv een documentaire wordt vertoond met als onderwerp een voettocht door de jungle bekruipt mij altijd het gevoel, dat de bewoners van zo’n locatie in hun plaggenhut stilletjes zitten te genieten hoe wij, als onderontwikkelde personen, zich proberen staande te houden op hun locatie.

Denk ook dat op het terrein van de geneeskunde en dan richting kruiden en andere middeltjes, als planten, men verder is dan de bevolking in onze ‘ontwikkelde’ wereld. Met enige zekerheid durf ik te beweren, dat zij in de Derde Wereld, zoals dat onbegrijpelijk wordt genoemd, men zich, zonder onze medische kennis, beter zal redden dan wij.

Bepaalde kruiden die men in de Derde Wereld gebruikt als geneesmiddel staan zeker niet op het lijstje van de bij ons bekende zorgverzekeraar.  Alle kennis op het terrein van de geneeskunde hebben wij ons door studie eigen moeten maken, terwijl in de Derde Wereld landen de knowhow op dat terrein vaak door overdracht binnen de gelederen wordt verkregen.

Nu ik zit te bloggen, met een kop dampende koffie onder handbereik, durf ik te stellen, dat wij, in onze Eerste- en misschien Tweede Wereld, nog veel kunnen leren van die andere, deels onbekende wereld.

Niet alleen op het vlak van de persoonlijke verzorging, maar ook bij andere artikelen mag en kan men, in mijn ogen, wel een stap terug doen. Mijn leeftijd begint nu met een 7 enz. Met enig heimwee denk ik terug aan de tijd dat ik bij het snoepwinkeltje in de buurt waar ik opgroeide elke woensdagmiddag snoep mocht kopen. Voor een dubbeltje, stijf in de hand geklemd, had ik vooraf de smaak al in mijn mond wat ik zou gaan kopen. Veelal kocht ik zo’n staafje Atlas drop.

Wie kent, als je op leeftijd bent, niet:  zwart op wit in een (punt)zakje, zoethout, toverballen, candy aan een touwtje, spekjes, jojo drop, nogablok, kaneelkussentjes, zuurstokken en zo kun je wel door gaan.  Al deze artikelen maakten in mijn jeugdjaren daadwerkelijk deel uit van ons leven.

Terug naar af en dan weer verder, kan worden gezien als een uitdaging. Durf het hebben om alle nieuwe ontwikkelingen even terzijde te schuiven en vanaf een goede basis, de draad weer op te pakken. Noem het nostalgisch, maar ook nostalgie kent een basis..

Een goede vriend en zakenrelatie, Stefan Hardick in Glanerbrug, van de gelijknamige drogist aan de Kerkstraat in Glanerbrug, heeft de nobele moed verzameld om de weg van ‘terug naar af en dan weer verder’ in te slaan. Genoemde ondernemer heeft het oude snoepgoed van weleer aan het assortiment toegevoegd. De reacties van oudere klanten zijn zeer positief. Grootouders kunnen nu hun kinderen, maar ook kleinkinderen, laten zien, waar opa en oma op die leeftijd van konden genieten.

Nogmaals het is een durf en misschien zelfs wel gewaagd om een stap terug te doen in de tijd. Misschien is daar zelfs geen durf voor nodig, want het verleden is toch de basis voor het heden en de bouwsteen voor de toekomst.