De media doet, om in de trant van deze blog te blijven, dagelijks een duit in het zakje. Ja, ja, de zak van armoede, zoals dat vaak wordt genoemd. Alles wordt duurder en aan alles hangt een prijskaartje. Als je dan durft te stellen, dat voor niets de zon op komt, dan kun je een discussie verwachten. Nee het wordt of is, bar en boos in Nederland. Wij gaan zware tijden tegemoet, blog ik met een glimlach. Als er dan voor zo’n slordige 110 miljoen aan vuurwerk wordt verknalt, exclusief het illegale vuurwerk,  hoe arm zijn wij dan?     

Natuurlijk het is mij ook niet ontgaan, dat het prijskaartje een steeds hogere waarde krijgt qua vermelding door de gemuteerde cijfers. Het is een algemeen bekend gegeven, dat wij, en dan bedoel ik, men in het algemeen, moeten uitkijken waar ons zuur verdiende geld blijft. Als je dan suggereert, dat je niet onzorgvuldig met geld moet omgaan en het slijk der aarde niet zo maar weggooit, dan komt het uitgegeven bedrag van 110 miljoen aan vuurwerk, vreemd over.

Oh ja, ik verbied niemand vuurwerk, want vuurwerk is een onderdeel van onze jaarafsluiting en zeker een aanverwant artikel bij het  aangeven en ondersteunen van feestvreugde. Vuurwerk en oud en nieuw zijn niet meer los van elkaar te zien. Daarom ben ik ook zeker geen voorstander van een verbod op vuurwerk. Slagzinnen in de trant van: “dank zij het te korte lontje, heb ik nu eindelijk mijn hondje” schrikken mij niet af.

Wie omgaat met vuurwerk conform de richtlijnen hoeft zelf, maar ook de omstanders, geen schade ervan te hebben. Het te vaak nonchalante gedrag, “want dat kan ik  zo ook wel” resulteert te vaak in slechte resultaten. In mijn tijd toen ik nog actief was als freelance journalist bezocht ik elk jaar een grote vuurwerkhandelaar. Met hem heb ik zware discussies gehad over het gevaar van vuurwerk. Hij deelde mij steeds mee, dat vuurwerk inderdaad niet gevaarlijk is, mits je de voorschriften goed hanteert. Oké als je dan ervaart, dat veel vuurwerk uit China afkomstig is en dat de vertalingen van de teksten naar het Nederland soms niet doordacht zijn, dan kan het foutief uitpakken. Kreten als: “Niet in de hond houden” is nog geen aanleiding om onzorgvuldig met het explosief om te gaan.

Afgezien dat vuurwerk, zoals ik blogde, verbonden schijnt te zijn aan oud en nieuw, laait jaarlijks de discussie weer op, dat het zo gevaarlijk is en zou moeten worden verboden. De ‘geleerden’, zeg het maar wie daarmee zouden worden bedoeld, suggereren, dat vuurwerk in China haar oorsprong heeft gevonden. Men vond het nodig om aan het einde van een oude periode en in de overgang van oud naar nieuw vuurwerk af te steken en de kwade geesten te verjagen.

Ik kan niet zeggen, in het raamwerk van de traditie, dat een dergelijke gedachtegang niet onlogisch overkomt. Je kunt natuurlijk de discussie beginnen, dat je niets afsluit, maar in een andere periode oude gewoonten weer voortzet. Alleen het tijdvak waarin je zat, zou je het een afsluiting kunnen noemen. Mijn mening is, dat afsluiten in feite niet inhoudt, dat de werkzaamheden of activiteiten worden voortgezet. Mijn taalondersteuner, je weet wel die Dikke van Dale, geeft over het woord afsluiten geen definitie, dat afsluiten echt afsluiten is. Misschien was de toevoeging van tijdelijk duidelijker geweest.

Denk als je de tekst van de blog goed leest, heb ik, als blogger, het ook niet over het hebben van vuurwerk. De gevaren die eraan verbonden zijn, durf ik te leggen op het bordje van de gebruiker of afsteker van het explosief.

Waar ik in eerste instantie op doel is het geklaag, dat alles zo duur wordt in Nederland en dat men daarover blijft klagen en doorzeuren. Dat geklaag van te hoge prijzen en dat gekoppeld aan het totaal bedrag van vuurwerkverkoop, je weet wel die 110 miljoen, dat kan ik niet rijmen.

Het excuus dat prompt wordt gegeven,  “ja maar wij mogen toch ook wel een verzetje “, dat onderstreep ik feitelijk. Natuurlijk kan de broekriem niet altijd worden aangehaald. Als dan blijkt, en het bedrag zal aanzienlijk hoger zijn door veel illegale aankopen van vuurwerk in het buitenland,  dan durf ik te stellen, dat er naast de zogenaamde armoede er toch geld is om voor 110 miljoen vuurwerk te kopen.

En verder, het zal mij een zorg zijn hoe iedereen zijn of haar geld uitgeeft. Belangrijk is het om het efficiënt te doen en een artikel, dat is gekoppeld aan een prijs, niet ‘weg te blazen”. Het vreemde is, als men geld op straat laat liggen, dat men dan kan wachten op de opmerking, “dat je zuinig met het slijk der aarde moet omgaan”.

Toch dank ik iedereen voor het prachtig vuurwerk eind december, het was mooi.