Deze combinatie van woorden, zette mij onlangs aan het denken. Hoe verzint iemand het om een aantal woorden als bovenstaand te combineren in de hoop, dat ze blijven hangen en je erover gaat nadenken? Vaag, maar wat is vaag, durf ik deze combinatie door te linken naar de huidige toestand in de wereld. Daarom durf ik de combinatie te zien als een  poging van survival. Je weet wel ergens zo’n drang van ik wil overleven en heb even geen zin in ruzie of zelfs oorlog. Daphne Deckers ( 1968 – ) schreef ooit, dat zij tegen haar kinderen had gezegd: “als je niet ophoudt met vechten, krijg je een klap “. Het gevolg van deze uitspraak was, ging Daphne verder, “dat mijn uitspraak door de kinderen niet direct werd begrepen, maar dat ikzelf in een deuk lag, toen ik hoorde wat ik zei. “ Stop met vechten, anders krijg je een klap ”.

Hoe vaak geraken wij niet in een situatie waarin wordt gehandeld “om de lieve vrede” te bewaren? In zo’n situatie doet men dan maar water bij de wijn om erger te voorkomen. De vraag die dan bij mij opkomt is dan: “waarom kunnen wij burgers deze handeling van het water toevoegen wel naar behoren kunnen uitvoeren en de grote wereldleiders niet? ” Kijk maar naar die opper Rus, die het landje pik op een steeds groter werkterrein gestalte probeert te geven.

De wijze oude Griek Aristoteles schreef ooit: “het doel van een oorlog is vrede”. Dan mag je toch stellen, dat het plan van aanpak een tegenovergesteld effect heeft. Waarom moet je dan eerst ruzie maken, om uiteindelijk aan te sturen op een vrede? Zo heb ik ook steeds meer moeite met het begrip wapenstilstand. Het moet in mijn ogen, maar wie ben ik, toch mogelijk zijn als de je wapens even neerlegt, dat je dat dan toch ook voor een langere periode kunt doen?

Gelukkig hebben veel landen een militaire eenheid die in geval van een aanval, zoals dat dan heet, in het geweer komen. De zegswijze ‘in het geweer komen’ herbergt een scala aan betekenissen. Of Nederland zich veilig mag voelen als onze strijdkrachten in het geweer komen, durf ik niet met overtuigende zekerheid te stellen. Ons land kent een beroepsleger en de werknemers binnen die branche zijn vrijwillig, met steun van de maandelijkse Sint Salarimus, tot dit bedrijf toegetreden.

Men zegt dat het bedrijf, je weet wel de club van Levend Stratego, probeert om de schijn hoog te houden, dat men Nederland bij een aanval goed kan verdedigen. De tijd dat men geen munitie had, en bij oefeningen niet met losse flodders kon schieten, maar dan zelf maar 2x pang moesten roepen, is gelukkig voorbij.

In 2015 had het Nederlandse leger te kampen met een te kort aan munitie. Het tekort aan munitie was een publiekelijk geheim. Tijdens oefeningen, want die gaan natuurlijk ondanks het te kort aan munitie wel door, werden de werknemers van bevolen, want zo heet dat dan, om 2x pang te roepen. Een medewerker van de VBM, de militaire vakbond, noemde in die tijd dat het pang roepen desastreus is voor het moreel van de militair.

Gelukkig is de periode van het gebrek aan munitie voorbij. En zo behoort het ook. Een leger moet optimaal zijn voorbereid om in de trant van de blog te kunnen blijven om te kunnen scharnieren op de vrede.

Wel valt het mij steeds vaker op, dat kopstukken van de BV Levend Stratego van de ene ceremonie naar de andere  moeten. Wordt bij die ene ceremonie een speldje uitgereikt, dan krijgt bij een andere bijeenkomst iemand anders wel een andere onderscheiding. Waar in de media doorlopend wordt geschreven over de activiteiten van die opper Rus, beperkt ons leger zich, als ik facebook mag geloven, tot het uitreiken van speldjes en oorkondes. Dit alles in de trant van: “wat heeft u daar wel niet allemaal voor moeten doen?”, dan is er een antwoord te verwachten in de trant van: “niets maar wel heel erg lang”.

Het zal aan mij liggen, maar ik plaats het geheel in het Teflon tijdperk en laat het langs mij heen glijden. Zelfs bepaalde kopstukken worden intern gerangschikt op basis van Teflon. Men veronderstelt intern, dat de materie langs hen heen glijdt en dat aan de feitelijke doelstelling voorbij wordt geschoten. ( om in termen van het leger te blijven )

Jammer dat het allemaal zo is verlopen. Beschamend, om even terug te gaan naar de munitie, mag het worden genoemd. Nu schijnt de unit die zich bezighoudt met het vervoer weer materiaal te hebben gekocht, dat ook niet aan de voorwaarden voldoet. In september 2021 bleken ruim 500 nieuwe vrachtwagens van het merk Scania niet te voldoen aan de afmetingen. Ze waren te hoog.

Scharnierend op vrede. Weet iemand het nummer van Poetin?