In gesprek met iemand, deed de persoon in kwestie spontaan de uitspraak: “als je de wereld loslaat, kom je verder”. Ons gesprek ging over de algehele toestand in onze wereld. Zoals je vaker hoort, zei mijn gesprekspartner ook: “ het wordt er allemaal niet beter op Klaas“. Die mening deelde ik en toen zijn uitspraak, als gemeld, was gedaan, trof het mij. Vreemd, dat na zo’n gesprek zo’n uitspraak je bijblijft. Het doet gewoon iets met je en in feite probeerde de man te zeggen: “je moet je feitelijk ook niet teveel van die wereldse bagger aantrekken, want dan heb je geen leven meer. Jij bent ook niet direct verantwoordelijk voor al die informatie, die je dagelijks te horen en te zien krijgt“

In grote lijnen ben ik het met de spreker eens. De productie van de schoudervullingen zou moeten worden opgevoerd, willen wij alle bagger, zoals ik durf te bloggen, op onze schouders willen nemen. Een goede kennis van mij stelt veelal: “wat gisteren is gebeurd, daar kan ik helaas niets meer aan veranderen, wat vandaag gebeurt daarvan hoop ik het beste ervan te maken en morgen zie ik wel”. Zo moet je in feite ook leven en zo moet je ook tegen zaken aankijken.

Natuurlijk ben ook ik het niet eens met de informatie, die over ons wordt uitgestrooid. Kijk maar eens naar de accijns op brandstof, daar word je toch niet beter van? Ik heb de laatste tijd steeds vaker het voorgevoel gehad, dat de overheid profiteert van die vechtlustige opper Rus, waardoor de accijns o.a. de prijs van de brandstof opdrijft. Heb mijzelf afgevraagd of de minister van financiën zelf wel auto rijdt? Zo veronderstelde ik, als zij nu op een bezem rondvliegt, ja, dan hoef je ook niet te tanken en ken je die problemen niet. Kijk en mede door die gedachte kan ik het voor mijzelf een plaats geven. Of je daar iets mee opschiet, weet ik niet.

Het wordt er inderdaad niet beter op, zoals ik blogde. Natuurlijk kunt u en ik als burger van dit prachtige land daar niet direct voor worden aangezien en verantwoordelijk worden gesteld. Toch raakt het mij en u vanzelfsprekend ook. Om ons daar nu verantwoordelijk voor te voelen, gaat misschien iets te ver.

Het loslaten van de wereld moet ook zeer zeker niet worden gezien, dat er geen belangstelling is voor deze wereldse bagger. Het zij zo. Mijn vrouw zegt altijd: “de geschiedenis herhaalt zich”. Natuurlijk kun je zaken niet altijd met elkaar vergelijken, maar de sprong van Jan van Schaffelaar in 1482 van de toren in Barneveld, kan natuurlijk niet worden vergeleken met de sprong van Herman Brood op 11 juli 2001 van het Hilton hotel. Qua sprong zal er hoogstwaarschijnlijk geen verschil zijn geweest en ook de route van het begin naar de landing zal niet anders zijn. Toch herhaalde de geschiedenis zich. Om mij daar nu mee bezig te houden…bijna zou ik blogde: “ik heb daar een hard hoofd in”. Ergens een hard hoofd in hebben staat voor:   < Niet geloven dat het succes zal hebben >

Toch ben je als burger, wel verantwoordelijk om het samen met je omgeving het goed te doen en te proberen om er een leefbaar klimaat van te maken. In tegenstelling tot bovenstaande tekst, dat je geen verantwoording draagt voor hetgeen anderen buiten jou om hebben gecreëerd, mag je het geheel wel in de gaten blijven houden of…de materie toch maar loslaten en er niets mee doen. Hoe zo wil je dan (n)iets doen, waar je geen invloed op hebt.

Kijk maar eens naar ons politieke klimaat in de BV Nederland. Het zou te ver gaan, dat je er geen invloed op zou hebben. De groep van 150 personen, die door u en mij, zijn gekozen om op het pluche te zitten om ons land te regeren, bakken toch ook geen zoete broodjes. Zoete broodjes bakken staat voor: “poeslief en inschikkelijk zijn naar anderen”. Dat inschikkelijk en poeslief zijn, is in de bekendste kamer van Nederland zeer niet meer het geval. Waar mogelijk probeert men elkaar de loef af te steken en onderuit te halen. Sommige groeperingen knippen en plakken video’s aan elkaar en publiceren dit.

En wij burger? Moeten wij ons voor dat kinderlijke- en achterbakse gedoe verantwoordelijk voelen? Eerlijkheidshalve zou ik zeggen: “feitelijk zijn wij daarvoor verantwoordelijk, want wij hebben die 150 personen gekozen. ”Helaas staan wij in deze situatie als beste stuurlui op de kant.  Je weet wel van die schreeuwers, die het beter weten.

Met lede ogen moet je het gadeslaan en denken: “ Loslaten, ze doen maar “. Niet leuk allemaal maar ik, persoonlijk, vind het goed zo, omdat je eraan niets kunt veranderen. Waarom zal ik mij er druk om maken. Loslaten die wereld, lijkt mij een optie.”